Λάιμπαχ

(Leibach). Γερμανική ονομασία της σλοβενικής πόλης Λουμπλιάνα (βλ. λ.). Η ονομασία Λ. έμεινε στην ιστορία από το ομώνυμο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην πόλη και είχε ελληνικό ενδιαφέρον, το οποίο αναφέρεται ως συνέδριο του Λ. (26 Ιανουαρίου 1821). Στο συνέδριο αυτό έλαβαν μέρος οι αυτοκράτορες της Ρωσίας και της Αυστροουγγαρίας, ο βασιλιάς της Πρωσίας και αντιπρόσωποι της Γαλλίας και της Αγγλίας, με σκοπό να υιοθετήσουν κατασταλτικά μέτρα εναντίον των ευρωπαϊκών λαών και των μειονοτήτων που είχαν οργανώσει απελευθερωτικά κινήματα. Το κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν η εξέγερση της Νάπολης και η αιματηρή καταστολή της από τα αυστριακά στρατεύματα, γεγονός που προκάλεσε διπλωματική σύγκρουση, γιατί η Γαλλία και η Αγγλία καταδίκασαν τις παρεμβάσεις της Ρωσίας, της Αυστρίας και της Πρωσίας, οι οποίες επέμεναν ότι θα έπρεπε να καταστέλλεται αμείλικτα κάθε επανάσταση, γενική ή τοπική, που εκδηλώνεται σε οποιοδήποτε σημείο της Ευρώπης. Η διάσταση απόψεων που σημειώθηκε οδήγησε στη διάλυση της Ιεράς Συμμαχίας, η οποία είχε συγκροτηθεί από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις μετά την τελική συντριβή του Ναπολέοντα. Στη διάρκεια του συνεδρίου του Λ. ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, την οποία το συνέδριο, υποκινούμενο από τον Μέτερνιχ, καταδίκασε. Ο τελευταίος έπεισε τον Ρώσο αυτοκράτορα να αποκηρύξει επίσημα τον υπασπιστή του Αλέξανδρο Υψηλάντη, αρχηγό των ελληνικών επαναστατικών δυνάμεων. Παράλληλα με την καταδίκη του ελληνικού απελευθερωτικού κινήματος καταδικάστηκε και το κίνημα των Παραδουνάβιων ηγεμονιών.